Biotoxic Warfare & Imperium Infernalis live @ Rolling Stone bar, 21/5/2014

Βράδυ Τετάρτης και παρά την αργή προσέλευση, μαζεύτηκε αρκετός κόσμος για να στηρίξει με την παρουσία του τα δυο συγκροτήματα.

Biotoxic Warfare

Την αρχή έκαναν οι Biotoxic Warfare με μια ορχηστρική εισαγωγή προτού ανέβει στη σκηνή ο τραγουδιστής τους. Ήταν η δεύτερη φορά που τους έβλεπα επί σκηνής και σε σχέση με την παρουσία τους το Δεκέμβρη του 2013 η διαφορά προς το καλύτερο ήταν εμφανής. Ο νέος μπασίστας έχει βρει τη θέση του στο σύνολο, το οποίο ήταν πιο δεμένο από ποτέ, σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Ο ήχος τους αντίστοιχα έχει ωριμάσει κι εξελίχθηκε από το full speed ahead φασαριόζικο τευτονικό thrash σε κάτι μελωδικότερο και πιο γκρουβάτο, χωρίς να έχει μειωθεί στο ελάχιστο η επιθετικότητα κι ο τσαμπουκάς, ειδικά στα νεότερα τραγούδια τους που μας παρουσίασαν. Ωραιότατα κοψίματα και στακάτα σημεία στα κομμάτια, αρκετά εκ των οποίων μου θύμισαν το Raining Blood των Slayer, τόσο συνθετικά όσο και ως προς το απειλητικό συναίσθημα που δημιουργούσαν για το επερχόμενο ηχητικό ξέσπασμα.

Για άλλη μια φορά εξαιρετικοί ο ντράμερ Ορέστης κι ο lead κιθαρίστας Γιώργος, του οποίου δυστυχώς ήταν λίγο ριγμένος ο ήχος και χάθηκαν κάποια σημεία από τα σόλο του. Φιλικά συμμετέχων, ανέβηκε στη σκηνή για ένα κομμάτι ο τραγουδιστής των Blessed by Perversion, Αντρέας, συνεισφέροντας τα δυνατά death φωνητικά του και δημιουργώντας μια ωραία «συνομιλία» με τα πιο κλασσικά thrash φωνητικά του Μιχάλη των Biotoxic Warfare. Εκεί όμως που πραγματικά έλαμψε ο frontman του συγκροτήματος ήταν στο προτελευταίο κομμάτι, μια διασκευή στο Creeping Death των Metallica που χάρη στη φωνή του έγινε πραγματικά κομμάτι της μπάντας και όχι απλά μια επανεκτέλεση. Στο ίδιο κομμάτι είχε την ευκαιρία και το μπάσο για μερικά πολύ όμορφα γεμίσματα, ενώ νωρίτερα είχαν παίξει και το Pleasure to Kill των Kreator, ενώ παρέλειψαν το Evil Dead των Death το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο EP που έχουν κυκλοφορήσει. Για το τελευταίο κομμάτι, ανέβηκε στη σκηνή ο παλιός μπασίστας του συγκροτήματος, Μανώλης και το συγκρότημα έκλεισε με ενθουσιασμό και τον τραγουδιστή να κάνει stagediving και να συμμετέχει στο moshpit που χε δημιουργηθεί μπροστά απ’ τη σκηνή.

Ως γενική εντύπωση, οι Biotoxic Warfare απέδειξαν ότι είναι μια έντιμη μπάντα που γουστάρει αυτό που κάνει, το έχει πάρει σοβαρά και δουλεύει, έχοντας προχωρήσει πολύ από το σημείο που βρισκόταν το Δεκέμβρη. Με το καλό και στην ηχογράφηση ενός πλήρους άλμπουμ

Setlist

1. Mors Indecepta

2. Dementia

3. Parasitic Life

4. Baptized In Blood And Greed

5. Pleasure To Kill [Kreator Cover]

6. Proclaim The Gospel Of Lies

7. Dysphoric Reality

8. As We Rot… (Promises Of Heaven)

9. Creeping Death [Metallica Cover]

10. Lust For Hate

Imperium Infernalis

Τους Imperium Infernalis δεν τους είχα δει σε live, ενώ κομμάτια τους είχα ακούσει μερικά στο internet, γνωρίζοντας όμως τα μέλη τους κι έχοντας ακούσει άλλα συγκροτήματα στα οποία συμμετείχαν, ο πήχης ήταν ψηλά. Όσο ετοιμάζονταν, η σκηνή καλύφθηκε με μια μαύρη κουρτίνα. Υπέθεσα ότι από πίσω το συγκρότημα ετοίμαζε το corpsepaint, φαινόταν κι από την αφίσα της εκδήλωσης ότι το χρησιμοποιεί, ωστόσο η προετοιμασία πήρε αρκετή ώρα. Μόλις όμως ξεκίνησαν κι έπεσε η κουρτίνα, το αποτέλεσμα ήταν παραπάνω από εντυπωσιακό.

Εκτός από το συγκρότημα που ήταν βαμμένο με corpsepaint, ο τραγουδιστής φορούσε επιπλέον έναν μαύρο μανδύα με κουκούλα, την παράσταση όμως έκλεβαν τα τρία τσιγκέλια με ένα κεφάλι κατσίκας στο καθένα, κρεμασμένα από το πλαίσιο όπου στεκόταν πριν η κουρτίνα. Το δυνατό αυτό stage show συμπλήρωνε τον επιβλητικό frontman του συγκροτήματος, ο οποίος κέρδισε την προσοχή και το σεβασμό του κοινού με την σκηνική παρουσία του, καταφέρνοντας σε κάθε σημείο να προκαλεί το επιθυμητό συναίσθημα που συμπλήρωνε τη μουσική των Imperium Infernalis (θα βοηθούσε πάντως και μια παρέμβαση στον φωτισμό, ο οποίος μάλλον παραήταν έντονος και πολύχρωμος). Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας είχε μια παρουσία που πραγματικά τον ανεβάζει από απλώς τραγουδιστή σε αληθινό frontman.

Η μουσική τους, πέραν της ενίσχυσης που είχαν με την όλη θεατρικότητα, ήταν πολύ καλύτερη ζωντανά απ’ ότι ηχογραφημένη. Δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις στο συγκεκριμένο είδος, αλλά διέκρινα μια βάση σκανδιναβικού black metal, χωρίς ωστόσο τις τσιρίδες, το χάος και την «κακή», βρώμικη παραγωγή του κλασσικού νορβηγικού black των 90s. Αντ’ αυτού ο ήχος ήταν πιο σύγχρονος, γεμάτος και ανά σημεία αρκετά μελωδικός, φέρνοντας ίσως προς Watain, χάρη στις διπλές κιθάρες του συγκροτήματος. Τα φωνητικά ξέφευγαν από τα ψηλά που έχουμε συνηθίσει στο είδος κι είχαν μια πινελιά death γρυλίσματος, απόλυτα ταιριαστού στον ήχο και το υπόλοιπο προφιλ της μπάντας. Το rhythm section ήταν δεμένο, παρατήρησα μάλιστα ότι μπασίστας και ντράμερ διατηρούσαν συχνή οπτική επαφή κι έλεγχαν απόλυτα το ρυθμό, είτε δημιουργούσαν, με μαεστρία που θα ζήλευαν stoner συγκροτήματα, μια απειλητική ατμόσφαιρα στα πιο ατμοσφαιρικά σημεία σα σύννεφα που μαζεύονται για καταιγίδα, είτε ανεβάζοντας το ρυθμό με ταχύτητα πολυβόλου σε έναν δομημένο κι ελεγχόμενο καλπασμό.

Καθώς γιορτάζανε τα 10 χρόνια τους ως συγκρότημα, οι Imperium Infernalis είχαν αρκετό υλικό να παρουσιάσουν, με κομμάτια μεγάλα σε διάρκεια καθώς και δύο διασκευές σε τραγούδια των Deathspell Omega και των Aura Noir. Ωστόσο σε κανένα σημείο δεν κούρασαν, κάτι που αποτελεί σημάδι της ποιότητάς τους, ειδικά εφόσον παίζουν μια μουσική που αρκετοί θα χαρακτήριζαν «μονότονη». Επιπλέον, κέρδισαν άλλο ένα μεγάλο στοίχημα και ιδιαίτερα δύσκολο στο black metal, καθώς ασχολήθηκαν με τη σκηνική τους παρουσία χωρίς όμως να φτάσουν στο σημείο να γίνουν γραφικοί.

Setlist
1. Of Wrath and Vengeance
2. Subhuman
3. Obscured Theater
4. Choking
5. Embrace The Savior
6. Messiah Of The Rebels
7. Horror of Recursive Realities
9. Infernal Empire
10. The Unholy Destruction of Humanity
11. Jubilate Deo [Deathspell Omega cover]
12. Condor [Aura Noir cover]
13. Lytrosis

Φωτογραφίες: Jey Kegawa