Doomocracy / Sorrow's Path 11/10/2014 @ Αστόρια

Είναι πάντοτε αισιόδοξο να διαπιστώνεις ότι ο σκληρός ήχος όχι μόνο επιβιώνει αλλά δυναμώνει κιόλας σε αυτή την πόλη. Με περίσσεια τόλμη, οι Doomocracy επέλεξαν να παρουσιάσουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους "The end is written" στον χώρο του κινηματογράφου Αστόρια και η ανταπόκριση του κοινού τους δικαίωσε. Μπορεί να υπήρξαν κάποιες γκρίνιες για την ύπαρξη των καθισμάτων ή το κάπνισμα, αλλά αυτό που είδαμε επί σκηνής δεν άφησε κανένα περιθώριο διαμαρτυρίας.

Sorrows Path

Τη βραδιά άνοιξαν οι βετεράνοι Sorrows Path από την Αθήνα και τους αξίζουν συγχαρητήρια που με 20+ χρόνια παρουσίας, δέχτηκαν να ταξιδέψουν και να παίξουν support σε μια συναυλία χωρίς εισιτήριο για ένα συγκρότημα που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ. Ο ήχος τους -χωρίς να γνωρίζω ιδιαίτερα τον τομέα- κινείται σε epic/doom μονοπάτια με κατά βάση επιρροές από κλασσικά αμερικάνικα συγκροτήματα όπως οι Solitude Aeturnus, Savatage και Crimson Glory. Οπωσδήποτε υπήρξε μια αμηχανία τόσο από το συγκρότημα όσο κι από το κοινό, καθώς λόγω της διαρρύθμισης του χώρου, δεν υπήρχαν πολλοί όρθιοι και κοντά στη σκηνή, σαν σωστοί όμως επαγγελματίες, οι Sorrows Path δεν άφησαν να επηρεάσει την απόδοσή τους και έπαιξαν με κέφι και ειλικρίνεια που όλοι οι παρευρισκόμενοι εισέπραξαν, τιμώντας τους με πολλά χειροκροτήματα.

Setlist
1. Darkness
2. The Venus and the Moon
3. All love Is Lost
4. Brother of Life
5. Queen of Doom
6. A Dance with the Dead
7. Dirty Game
8. Epoasis
9. Empty Eyes and Blackened Hearts
10.Black Mass [Warlord cover]

Doomocracy

Για όσους δεν το έπιασαν από το όνομα, το συγκρότημα φρόντισε να ξεκαθαρίσει το ύφος του πριν ακουστεί καν η πρώτη νότα

Οικοδεσπότες της βραδιάς, οι Doomocracy ευχαρίστησαν ξανά και ξανά όσους τους τίμησαν, ανταποδίδοντας με μια άρτια παρουσία επί σκηνής. Συνεπείς, καλοδουλεμένοι ως μπάντα και σε συνέχεια της εξαιρετικής τους καλοκαιρινής παρουσίας και στο Underworld Rises Festival, απέδειξαν ότι έχουν πολύ μέλλον μπροστά τους και μπορούν να κατακτήσουν πολλά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το πρώτο τους άλμπουμ έχει ήδη λάβει διθυραμβικές κριτικές από τη διεθνή μουσική αρθρογραφία. Δυστυχώς, οι διοργανωτές τους ανάγκασαν να ολοκληρώσουν λίγο νωρίτερα απ' ότι θα ήθελαν, αυτό όμως δεν πτόησε ούτε τους Doomocracy ούτε τον κόσμο και η συναυλία ολοκληρώθηκε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Setlist
1. Sadness and Hesitation
2. The Celephais Curse
3. Emissary of Vengeance
4.Anubis [Tad Morose cover]
5. Hanging puppet
6. Sins
7. Dark reflections [Candlemass cover]
8. The end is written
9. Faceless
10. Doormacht

Vibravoid / Cosmic Plunge / Spiralmaze @ H E R L I N, 10/10/2014

Εδώ και χρόνια παραμένει αναπάντητο ένα σημαντικό, για το μουσικόφιλο κοινό του Ηρακλείου, ερώτημα: Τι γίνεται με τις συναυλίες το χειμώνα, ειδικά δεδομένης της ζωντανής και δραστήριας τοπικής μουσικής σκηνής. Το θέμα βέβαια διαχρονικά υπήρξε ο χώρος. Μερικά μαγαζιά απεδείχθησαν προβληματικά, είτε λόγω διαρρύθμισης, είτε λόγω διαχείρισης, είτε λόγω ζητημάτων καπνίσματος σε εσωτερικό χώρο. Άλλα έκαναν φιλότιμες προσπάθειες, αλλά είναι εξ' ορισμού μικρά για κάτι περισσότερο από μία ή δύο τοπικές μπάντες το ίδιο βράδυ, ενώ διάφορα άλλα παραείναι μεγάλα για να διατηρηθούν εάν δεν καλέσουν μεγάλα ονόματα από την υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό. Έτσι, όταν ανακοινώθηκαν οι συναυλίες των Wedding Singers την 3/10 και το τριπλό live που ετοίμαζε ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Βόμβος", με τη συμμετοχή μάλιστα των Γερμανών Vibravoid, αναθαρρήσαμε. Ας μην αστειευόμαστε, πρόκειται για ένα στοίχημα τόσο για το Herlin ως νέο κατάστημα όσο και για τον Βόμβο που για άλλη μια φορά αποφάσισε να τολμήσει ένα ακόμα πιο γενναίο εγχείρημα σε σύγκριση με οτιδήποτε άλλο ως τώρα.

Spiralmaze

Ηλεκτρονικοί ρυθμοί από τις καλύτερες στιγμές των Prodigy; Τους έχουν. Riffs και κρουστά Reggae; Τα έχουν. Ανατολίτικες μελωδίες και φωνητικά; Κι αυτά τα ακούσαμε. Ηχητικά τοπία στο στυλ των Ozric Tentacles και του Joe Satriani; Μέσα. Ο λόγος φυσικά για τους Χανιώτες Spiralmaze που ευθύς εξαρχής εντυπωσίασαν κι έβαλαν δυσθεώρητα ψηλά τον πήχη. Με πολύ καλές συνθέσεις από το άλμπουμ τους Back to the center, κινήθηκαν υπέροχα ανάμεσα στις επιρροές και τα στοιχεία της μουσικής τους, παρουσιάζοντας ποικιλία και ξεκινώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη βραδιά.

Setlist
1. Back to the center
2. Hwang Ho
3. Remipede
4. Myriad small creatures
5. The longest day
6. Multiverse

Cosmic Plunge

Τη σκηνή ανέλαβαν οι ντόπιοι Cosmic Plunge για μια στροφή στον πιο βαρύ, Sabbath-ικό ήχο. Ορισμένοι στο κοινό απόρησαν με την αλλαγή, δεδομένου του ύφους των συγκροτημάτων πριν και μετά, άλλοι εκτίμησαν την ποικιλία ή τον δυνατότερο ήχο που έφεραν οι Cosmic Plunge στο μείγμα της βραδιάς. Τα γούστα ποικίλουν, η ουσία όμως είναι πως η μπάντα έκανε μια τίμια και στιβαρή παρουσία, αποδεικνύοντας ότι παραμένουν συνεπείς σε αυτό που κάνουν, γι'αυτό και καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό.

Setlist

1. Wanderers On The Face Of The Earth
2. Doctrine
3. A Tribe Full Of Fear
4. The Curse (Lava Song)
5. Dead Man's
6. Love Stands Beneath The Hurricane

Vibravoid

Headliners της βραδιάς, οι Γερμανοί Vibravoid ανέβηκαν στη σκηνή αλλά προς έκπληξη όσων δεν γνώριζαν τον ήχο τους, δεν έπαιξαν τυπική ψυχεδελική μουσική στο ύφος συγκροτημάτων όπως οι The Machine ή οι Samsara Blues Experiment, αλλά το δικό τους μοναδικό μείγμα από 60ς και distorted σύγχρονη Βρετανική ποπ, ανατολίτικα περάσματα, στοιχεία πανκ και krautrock. Καλά όλα αυτά, το θέμα είναι πώς τα συνδυάζεις. Δε μπορώ να πω ότι το έκαναν ιδανικά, παρ' ότι ακούγονται πολύ καλύτερα ως αποτέλεσμα στις ηχογραφήσεις τους. Ίσως υπήρχε κάποιο θέμα με τον ήχο, ίσως κι οι ίδιοι να είχαν κάποιο πρόβλημα, καθώς φάνηκαν κάπως ενοχλημένοι και αποστασιοποιημένοι από το κοινό, με αποκορύφωμα την έξοδό τους που άφησε το κοινό τόσο απορημένο ώστε δεν ακούστηκε καν χειροκρότημα από το ξάφνιασμα.

Στο δια ταύτα, τελικά τα στοιχήματα κερδήθηκαν ή όχι; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι, σε κάθε επίπεδο. Ως χώρος, το Herlin έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ξανά αντίστοιχες συναυλίες τη χειμερινή περίοδο και να γίνει μια όαση σε έναν χώρο με μεγάλη ξηρασία. Όσο για την πρωτοβουλία καθεαυτή, μπορεί να μην πήγαν όλα κατ' ευχήν επί σκηνής, σημασία όμως έχει ότι η συναυλία έλαβε όντως χώρα και είχε μεγάλη ανταπόκριση από κόσμο που ήρθε. Ας μην απαιτούμε τελειότητα από την πρώτη προσπάθεια. Αντιθέτως, οποιοσδήποτε θέλει να ελπίζει ότι θα ξαναδεί συναυλίες αντίστοιχου -και γιατί όχι, μεγαλύτερου- βεληνεκούς στο Ηράκλειο, ιδίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καλά θα κάνει να στηρίξει και τις επόμενες παρόμοιες προσπάθειες, γιατί από την προσέλευση της Παρασκευής, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν.