Renegade / Lust Temptation live @ Cine Studio 19/12/2014

Υπάρχουν πολλές αφορμές για να γίνει ένα live. Άλλες φορές είναι στα πλαίσια κάποιου tour ή για την προώθηση ενός νέου άλμπουμ. Άλλοτε γίνεται επετειακά ή για την επανένωση μιας μπάντας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το live ήταν στην πραγματικότητα ένα Χριστουγεννιάτικο πάρτυ μεταξύ φίλων. Τόσο οι Lust Temptation όσο κι οι Renegade αποτελούνται από μέλη διαφόρων τοπικών συγκροτημάτων και παίζουν αποκλειστικά διασκευές, οπότε όσοι ήρθαν στο Cine Studio έζησαν μια χαλαρή και διασκεδαστική βραδιά με αγαπημένα τραγούδια και πολύ κέφι. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεδομένης και της δωρεάν εισόδου, θα περίμενε κανείς να δει περισσότερο κόσμο να δίνει το παρόν, χωρίς δικαιολογίες και με απόλυτη συνείδηση ως προς την στήριξη της τοπικής σκηνής. Παραταύτα, η διάθεση ήταν τόσο καλή που ανεξαρτήτως κόσμου, η επίγευση που έμεινε σε όλους ήταν εκείνη μιας γιορτής.

Lust Temptation

Τη βραδιά άνοιξαν οι Lust Temptation, οι οποίοι μάλιστα μας ενημέρωσαν ότι ήταν το τελευταίο τους live προτού αλλάξουν όνομα σε σκέτο Temptation. Αποτελούμενοι από μέλη των Soundgeist και Heraklica, παρουσίασαν μια αρκετά καλή εικόνα με εξαιρετική επιλογή τραγουδιών τα οποία ταίριαζαν ιδανικά στην χαρακτηριστική φωνή του -γνωστού από τους Doomocracy- τραγουδιστή τους, ιδίως τα πιο power metal περάσματα όπως το Futureworld και το I want out. Με χαλαρή διάθεση και μπόλικο κέφι, έβαλαν αμέσως στο κλίμα το κοινό και ξεκίνησαν το πάρτυ. Πραγματικά η αίσθηση που υπήρχε, υποβοηθούμενη κι από τη διαμόρφωση του χώρου, ήταν εκείνη ενός rock bar όπου ο κόσμος είχε έρθει για να διασκεδάσει και να πιει τη μπύρα του ακούγοντας αγαπημένες επιτυχίες σε ζωντανή εκτέλεση. Ο περίπατος σε hard rock και heavy metal ύμνους διήρκεσε 16 ολόκληρα κομμάτια κι όταν οι Lust Temptation τελείωσαν, ούτε ένα δεν ήταν περιττό, αντιθέτως πολλοί ήταν εκείνοι που ζητούσαν να ακούσουν κι άλλα αγαπημένα τους τραγούδια.

Setlist
1) You've got another thing coming [Judas Priest cover]
2) Give me all your love tonight [Whitesnake cover]
3) Too late for love [Def Leppard cover]
4) Living on a prayer [Bon Jovi cover]
5) Youth gone wild [Skid Row cover]
6) Futureworld [Helloween cover]
7) Hallowed be thy name [Iron Maiden cover]
8) Princess of the dawn [Accept cover]
9) Bark at the moon [Ozzy Osbourne cover]
10) Detroit rock city [KISS cover]
11) Wasted Years [Iron Maiden cover]
12) Port Royale [Running Wild cover]
13) Wild child [W.A.S. P. cover]
14) Welcome to the jungle [Guns 'n' Roses cover]
15) I wanna rock [Twisted Sister cover]
16) I want out [Helloween cover]

Renegade

Το πάρτυ συνεχίστηκε με τους Renegade σε πιο classic rock διαδρομές με αρκετές εξεζητημένες επιλογές κομματιών που κράτησαν το ενδιαφέρον και την περιέργεια του κοινού σε υψηλά επίπεδα και επέτρεψε στα μέλη της μπάντας να ξετυλίξουν το ταλέντο τους ακολουθώντας λιγότερο πολυσύχναστα μουσικά μονοπάτια. Εντυπωσιακοί τεχνικά, ιδίως όσον αφορά το στιβαρό ρυθμικό τους τμήμα, και με απόλυτη ειλικρίνεια ως προς το πόσο αγαπούν αυτό που κάνουν, οι Renegade εισέπραξαν την αγάπη και το χειροκρότημα του κοινού για την εξαιρετική τους εμφάνιση, η οποία συμπεριλάμβανε και ένα δυνατό drum solo προς το τέλος. Όσο εκτενής και να ήταν η setlist του συγκροτήματος, στο τέλος όλοι οι παρευρισκόμενοι είχαν κι από κάποιο ακόμα κομμάτι που θα ήθελαν να ακούσουν σε μια βραδιά που δεν θα ήθελαν να είχε κιόλας τελειώσει.

Setlist
1) Walking in the shadow of the blues [Whitesnake cover]
2) Sails of Charon [Scorpions cover]
3) Shine [Motorhead cover]
4) Good times, bad times [Led Zeppelin cover]
5) White room [Cream cover]
6) Self Portrait [Rainbow cover]
7) Cheap sunglasses [ZZ Top cover]
8) Johnny the fox [Thin Lizzy cover]
9) Gimme all your lovin' [ZZ Top cover]
10) Fireball [Deep Purple cover]
11) The Killer [Socrates cover]
12) Gypsy [Uriah Heep cover]
13) Sixteenth Century Greensleeves [Rainbow cover]
14) Emerald [Thin Lizzy cover]
15) Stay clean [Motorhead cover]
16) Rock and roll [Motorhead cover]

Cosmic Plunge album release party @ Rolling Stone 6/12/2014

Αποτελεί πάντα ιδιαίτερη χαρά όταν μια συναυλία γίνεται για την κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ. Σίγουρα δίνεται μια ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει το νέο υλικό του συγκροτήματος και γενικά η όλη εκδήλωση παίρνει περισσότερο τον χαρακτήρα ενός party, ωστόσο το πιο χαρούμενο στοιχείο είναι ακριβώς ο εορτασμός ότι κυκλοφορεί μια νέα δισκογραφική προσπάθεια. Όπως παλαιότερα με το album release party των Weird Totem ή τη συναυλία που έκαναν οι Forsaken Memoriam για να συγκεντρώσουν χρήματα για την ηχογράφηση του νέου τους άλμπουμ το οποίο πια είναι γεγονός, τέτοια γεγονότα επαληθεύουν τη δυναμική των τοπικών συγκροτημάτων και επιβεβαιώνουν τις προοπτικές και τη φιλοδοξία τους, σε πείσμα όσων τις θεωρούν μεμονωμένες προσπάθειες, φαινόμενα με τοπική μόνο ακτινοβολία ή απλά μια παρέα που μαζεύτηκε να παίξει χωρίς διάθεση να προχωρήσει και παραπέρα.

Wise Astronomist

Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι "φρέσκοι" Wise Astronomist. Ο χαρακτηρισμός φυσικά αναφέρεται τόσο στη διάθεση και τη νέα σύνθεσή τους, όσο και στον χρόνο που έχουν επί σκηνής ως μπάντα. Μη βιαστείτε όμως να νομίσετε ότι αυτό είναι εις βάρος τους, αντιθέτως έχουν ήδη παρουσιάσει εντυπωσιακή πρόοδο. Τους είδαμε στο ντεμπούτο τους μόλις φέτος την 2/4 μαζί με τους Forsaken Memoriam και μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο ετοιμάζουν ήδη το πρώτο άλμπουμ τους, άνοιξαν για τους Planet of Zeus στο Cine Studio, κι εμφανίστηκαν στο Down Tuned Daze festival.

Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν είναι τυχαία κι οι Wise Astronomist φρόντισαν να το επαληθεύσουν και με την εμφάνισή τους. Το stoner rock/heavy metal μείγμα τους έχει πήξει για να δημιουργήσει έναν ήχο με λιγότερες αντιθέσεις, σε σχέση με παλαιότερα όπου τα πιο metal φωνητικά ακούγονταν κάπως παράταιρα σε σχέση με την πιο stoner μουσική του συγκροτήματος. Επιπλέον, έχουν προσθέσει πια μπόλικα desert και heavy rock στοιχεία που αναδεικνύουν ακόμα καλύτερα το χρώμα και τη διάθεση που επιζητούν να δημιουργήσουν, κάτι που φάνηκε από τον ενθουσιασμό και την ενέργεια του κοινού τους. Ο νέος ντράμερ τους έκανε εξαιρετική δουλειά και συνέβαλλε στην πολύ πιο δεμένη, συμπαγή εικόνα που παρουσίασε η μπάντα, βοηθούμενος από τον αναπληρωματικό (αλλά εξαιρετικό) μπασίστα, καθώς ο βασικός αδυνατούσε να είναι παρών. Λόγω ήχου, τουλάχιστον στο πρώτο μισό της εμφάνισής τους, αδικήθηκαν τα ενδιαφέροντα solo στην κιθάρα, ευτυχώς όμως το πρόβλημα λύθηκε σύντομα και οι παρευρισκόμενοι μπόρεσαν να τα απολαύσουν.

Πέρα από μια πολύ καλή εμφάνιση, οι Wise Astronomist παρουσίασαν εντυπωσιακή εξέλιξη σε κάθε τομέα, δικαιώνοντας την ταχύτατα ανοδική πορεία τους και επιβεβαιώνοντας ότι έχουν μεγάλες προοπτικές τόσο όσον αφορά τον ήχο όσο και την καριέρα τους. Ήδη πολλοί περιμένουν την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ και το αντίστοιχο album release party με ενδιαφέρον.

Setlist

1. Sun Eclipse
2. Fred
3. Maudlin
4. One last scum
5. Astrocity
6. Supreme Dynamite

Cosmic Plunge

Ίσως μια από τις πιο δραστήριες μπάντες του Ηρακλείου (ήδη ανακοινώθηκε εμφάνισή τους με τους Universe 217 στο An την 27/12) με ακτινοβολία κι εκτός του νησιού, οι Cosmic Plunge είχαν κάθε λόγο να γιορτάζουν την κυκλοφορία του παρθενικού τους άλμπουμ, το οποίο είχαν φροντίσει να υπάρχει και σε σε μια δερματόδετη συσκευασία για όσους το επιθυμούσαν. Η εμπειρία κι ο επαγγελματισμός τους φάνηκε στον συμπαγή, καλοδουλεμένο doom ήχο τους, μάλιστα είχαν καταφέρει να πετύχουν ένα πολύ ζεστό, καθαρό χρώμα στα εφέ και τις ρυθμίσεις το οποίο ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο τα υπέροχα σόλο του κιθαρίστα τους. Αξίζουν δε να σημειωθούν οι επιλογές της μπάντας να κλείσει με δύο διασκευές, οι οποίες πέρα από το εξαιρετικό γούστο της, επέτρεψαν στον τραγουδιστή της να κινηθεί σε άλλο ύφος και τεχνική και πυροδοτώντας αμέτρητες συζητήσεις στο κοινό για το στυλ που έκαστος θεωρούσε καλύτερο.

Μιλώντας για κοινό, η αλήθεια είναι ότι λόγω του συγκεκριμένου μουσικού είδους, δεν είναι πάντα εύκολο να φανεί η ανταπόκριση. Το χειροκρότημα ανάμεσα στα τραγούδια ωστόσο ήταν ενδεικτικό της αποδοχής που απολαμβάνουν οι Cosmic Plunge, ενώ όποιος έκανε μια βόλτα ανάμεσα στον κόσμο, θα παρατηρούσε πλείστες όσες εκφράσεις θαυμασμού για αυτό που η μπάντα κατάφερνε να κάνει επί σκηνής.

Κρίνοντας από την πορεία τους μέχρι στιγμής, είναι βέβαιο ότι δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να έχουμε ξανά νέα από τους Cosmic Plunge. Μπορεί ο ήχος τους να είναι βαρύς κι αργόσυρτος, αλλά οι ίδιοι είναι ανήσυχοι, φιλόδοξοι κι εργατικοί, με έναν τρόπο που αποτελεί φάρο για πολλά τοπικά συγκροτήματα.

Setlist

1. Wanderers on the face of the earth
2. Some, they drown to the sea
3. A tribe full of fear
4. Dead man's
5. The curse (lava song)
6. Love stands beneath the hurricane
7. Doctrine
8. Electric Wizard [Electric Wizard cover]
9. Children of doom [Saint Vitus cover]

Anti-human Propaganda: Human Serpent / Imperium Infernalis / 1000Dead / Funeral Storm live @ H E R L I N 28-11-2014

Όταν ανακοινώθηκε η συγκεκριμένη βραδιά, αιφνιδίασε πολύ κόσμο. Black metal και μάλιστα στο Herlin? Με 4 συγκροτήματα κιόλας, τρανταχτά ονόματα του είδους στην εγχώρια και όχι μόνο σκηνή. Οι διοργανωτές τόλμησαν κι η προσέλευση του κοινού τους δικαίωσε: το Ηράκλειο όχι μόνο ανταποκρίνεται σε τέτοιες πρωτοβουλίες αλλά τις αποζητά και με ιδιαίτερο ζήλο. Το μέρος γέμισε από νωρίς κι η βραδιά άφησε πολλές υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον εφόσον υπάρχει η θέληση κι η δουλειά να γίνει.

Funeral Storm

Τη βραδιά άνοιξαν οι Αθηναίοι Funeral Storm (μπάντα που αποτελείται από τον τραγουδιστή και μέλη των Serpent Path) υπό τους ήχους ενός ατμοσφαιρικού intro και με γυρισμένες τις πλάτες στο κοινό μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησαν να παίζουν. Έτσι απλά, χωρίς αχρείαστους θεατρινισμούς κι υπερβολές, κατάφεραν αμέσως να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, να δώσουν το στίγμα τους και να πάνε κατευθείαν στην ουσία του black metal. Αυτή τους η στάση, να πετούν δηλαδή όλα τα περιττά στοιχεία που αποσπούν αντί να αναδεικνύουν, βγαίνει όχι μόνο στην εμφάνιση και τη σκηνική τους παρουσία, αλλά και στη μουσική που παίζουν. Ο ήχος τους είναι ριζωμένος αφενός στο κλασσικό νορβηγικό black metal κι αφετέρου στο ποικιλόμορφο αλλά χαρακτηριστικό ιδίωμα που έχει καθιερώσει η ελληνική black metal σκηνή με μπροστάρηδες τους Rotting Christ. Το αξιέπαινο για τους Funeral Storm είναι ότι ενώ πατάνε πάνω σε δύο βάσεις που είτε λόγω άποψης είτε λόγω συνθηκών χαρακτηρίστηκαν από αρκετά "φασαριόζικες" lo-fi παραγωγές, οι ίδιοι έχουν το θάρρος να παίζουν με ελάχιστο έως καθόλου distortion στις κιθάρες τους. Και πρόκειται πραγματικά για θάρρος, καθώς αρκετά συγκροτήματα του χώρου έχουν κρύψει τις συνθετικές κι εκτελεστικές αδυναμίες τους πίσω από ένα πέπλο φασαρίας, ενώ προς τιμήν τους οι Funeral Storm με τον τρόπο αυτό εκτίθενται αλλά βγαίνουν κερδισμένοι. Εκτός από χαρακτήρα στον ήχο τους, η συγκεκριμένη επιλογή επιτρέπει να ακουστούν οι μελωδίες των κομματιών τους, οι οποίες ακολουθώντας την πάγια προσέγγιση της μπάντας, είναι απλές και ουσιαστικές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι και αδιάφορες. Αντιθέτως, από την σύντομη εμφάνισή τους απέδειξαν ότι συνθετικά κι εκτελεστικά (ιδίως όσον αφορά τον σωστότατο μπασίστα τους) έχουν τα προσόντα να φτάσουν πολύ ψηλά με τη σωστή παραγωγή κι εφόσον τους δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες. Η μέχρι τώρα πορεία τους δεν ήταν ατάραχη, με αποκορύφωμα την 6ετή παύση που πέρασαν, προτού ενεργοποιηθούν εκ νέου με αφορμή το κομμάτι Necromancer, όπως μας υπενθύμισαν προτού το παρουσιάσουν, εμφανώς όμως τους έχει ατσαλώσει και δέσει σαν σύνολο που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει από κοντά, όπως έκανε άλλωστε το κοινό που όχι μόνο ήρθε από νωρίς για να τους ακούσει, αλλά ανταποκρίθηκε και με ιδιαίτερη θέρμη παρά το πρώιμο της βραδιάς.

Setlist
1. Ego sum filius draconis
2. Necromancer
3. A conjuration against the seven liars in wait
4. Manifestation of the serpent [Serpent Path cover]
5. King of a stellar war [Rotting Christ cover]

1000Dead

Η σκυτάλη πέρασε στους 1000Dead, μια τριμελή μπάντα από κείνες που επαληθεύουν την τάση του black να είναι από τα πιο πειραματικά, ανοιχτόμυαλα και προοδευτικά είδη του metal τα τελευταία χρόνια. Βέβαια, όταν οι δύο από τους τρεις του συγκροτήματος είναι και μέλη των Obzerv, οι ταμπέλες κι οι κατηγορίες πάνε αμέσως στο καλάθι των αχρήστων. Τι να πει κανείς για το περίπλοκο αλλά και τόσο άμεσο groove αυτού του μπάσου, πάνω στο οποίο χτίζεται ένας ηχητικός όγκος που δύσκολα θα πίστευε κανείς πως προέρχεται από 3 μόνο όργανα. Ή για το πως δένει με τις πιο λιτές κι επιθετικές thrash/punk/hardcore (ενίοτε και heavy/stoner) κιθάρες και φωνητικά που κλείνουν το μάτι σε κείνες τις καταβολές του black metal. Σε συνδυασμό με τα καταιγιστικά ντραμς, η ενέργεια και το διαολεμένο κέφι των 1000Dead πέρασε και στο κοινό, γεννώντας mosh pits και μπόλικο χειροκρότημα. Είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς καταφέρνουν να συνδυάζουν τόση ποικιλία και πολυπλοκότητα επιρροών, ύφους, συνθέσεων, μελωδιών και ρυθμών και να βγάζουν ένα τόσο άμεσο, απλό κι επιθετικό αποτέλεσμα. Ίσως η πιο χαρακτηριστική στιγμή γι' αυτό να ήταν το κλείσιμο με τη διασκευή του School των Nirvana σε μια ιδιαίτερα desert κατάσταση με μπόλικες πινελιές Kyuss. Σίγουρα άξιοι του χειροκροτήματος που εισέπραξαν και μια μπάντα που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει από κοντά.

Setlist
1. Unveil Hatred
2. Post-War Blues
3. This Day We Fight
4. Noise/Pain
5. Dignity… A Dying word
6. Bring A Knife To A Gunfight
7. Unplug Me
8. The Oppressor Syndrome
9. Cross Section
10. Stonework
11. School [Nirvana cover]

Imperium Infernalis

Για τους Imperium Infernalis έχουμε ξαναγράψει, ήταν μάλιστα το πρώτο συγκρότημα για το οποίο γράφτηκε άρθρο στο Heraklion Hard & Heavy. Αυτή τη φορά δεν είχαν ανάλογη διακόσμηση, πέρα από το banner στο φόντο, ωστόσο δεν έγινε αντιληπτό ως έλλειψη, καθώς φρόντισαν να κάνουν μια εξαιρετική εμφάνιση με πρωτοστάτη τον frontmant τους που για άλλη μια φορά κατέθεσε την ψυχή του στα σπαρακτικά φωνητικά των κομματιών. Μιλώντας για εμφάνιση, αξίζει να αναφερθεί η πιο προσεγμένη δουλειά που είχε γίνει, με το συγκρότημα να έχει προσθέσει μαύρες κουκούλες αντί για το σκέτο corpsepaint πάνω από καθημερινά ρούχα, ενώ ο τραγουδιστής των Imperium Infernalis βγήκε με μπόλικες αλυσίδες πάνω στη δική του ενδυμασία. Το κοινό αντέδρασε με ενθουσιασμό και αρκετά moshpits, ενώ αναφορικά με το ηχητικό κομμάτι, ίσως είναι θέμα χώρου κι ηχοληψίας, πάντως τόσο το μπάσο όσο και οι κιθάρες ήταν διαυγέστερα και σε τέλειο συντονισμό μεταξύ τους και με τα ντραμς, επιτρέποντας να ακουστούν καλύτερα οι μελωδίες των κομματιών. Επίσης, είναι προς τιμήν του συγκροτήματος το γεγονός ότι έπαιξε μόλις 7 τραγούδια (όλα δικά τους κιόλας) χωρίς να αφήσει την αίσθηση ότι τελείωσε νωρίς κι ενώ είχε κάμποσους λόγους να συνεχίσει. Σημάδι επαγγελματισμού και σεβασμού προς τους headliners της βραδιάς, για τους οποίους άφησαν το δέοντα χώρο και χρόνο.

Setlist
1. Subhuman Extinguish
2. Of Wrath And Vengeance
3. Embrace The Savior
4. Choking On the Stench Of Mankind
5. Obscure Theater Of Death
6. The Horror Of Recursive Realities
7. Lytrosis

Human Serpent

Headliners της βραδιάς και ηγέτες της περιοδείας Anti-human Propaganda, στα πλαίσια της οποίας έλαβε χώρα κι η εν λόγω συναυλία, η τριμελής μπάντα των Human Serpent βγήκε επίσης με την πλάτη στο κοινό κατά τη διάρκεια του intro της, προτού γυρίσει για να αποκαλυφθεί ότι είχε κρυμμένα πρόσωπα. Συγκεκριμένα, τόσο ο κιθαρίστας/τραγουδιστής όσο κι ο μπασίστας τους φορούσαν μπαλακλάβες, ενώ από τον ντράμερ φαινόταν μόνο τα μάτια και μαλλιά του. Μπορεί να ακούγεται ως άλλος ένας θεατρινισμός του ιδιώματος, αλλά εν τέλει μάλλον υπέρ τους λειτουργεί, επιτρέποντας στο κοινό να επικεντρωθεί αναπόσπαστο και χωρίς οπτικές προκαταλήψεις στη μουσική τους, η οποία κινείται στα πλαίσια του σκανδιναβικού black metal με μια γερή δόση του ελληνικού ιδιώματος του χώρου. Όπως ενημέρωσε ο frontman του συγκροτήματος ανάμεσα στα κομμάτια, έπαιζε με ισχυρό πυρετό, προς τιμήν του αντί να ακυρώσει την εμφάνιση της μπάντας. Η πραγματικότητα ωστόσο απεδείχθη πολύ δυσκολότερη, καθώς αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας και προτού προλάβει να ακουμπήσει την κιθάρα του, λιποθύμησε. Τότε μόνον κι αφού αφαιρέθηκε η κουκούλα, αποκαλύφθηκε ότι έβγαλε όλο το live με την μύτη του να αιμορραγεί. Ήρωες και τσαμπουκάδες, οι Human Serpent άντεξαν αδιαμαρτύρητα και έβγαλαν όλη τους την setlist. Παρά ορισμένες διαρροές που κακώς παρατηρήθηκαν στο κοινό, αυτοί που παρέμειναν έδωσαν δυναμικό παρόν κι ευχαρίστησαν τη μπάντα για την υπεράνθρωπη προσπάθειά της.

Setlist
1. Grief
2. I Am A Misanthrope
3. Mass Graves For Mankind
4. Anti-Human Propaganda
5. The Gradual Immersion In Nihilism
6. Satan My Master [Bathory Cover]
7. Bottomless Fall
8. Decay
9. All Return To Nothing
10. Whores Of The Coming Plague
11. Chapel Of Bones

Συνέντευξη Spyral of Silence

Καλησπέρα! Πείτε μας πως έχει μέχρι τώρα η ιστορία των Spyral of Silence

Οι Spyral of Silence ξεκίνησαν το 2011 με τους: Άλεξ-Φωνή/Κιθάρα, Νίκος-Κιθάρα και Δημήτρης-Μπάσο. Γνωριζόμασταν πριν την δημιουργία της μπάντας και έχοντας κοινές επιρροές ταιριάξαμε μουσικά σχεδόν αμέσως. Αρχικά στα drums ήταν η Άννα Μαρία όπου έγινε η πρώτη προσπάθεια να δουλέψουμε ολοκληρωμένα κομμάτια. Στη συνέχεια πήρε θέση στα drums ο Σάκης, όπως έχει και το line-up μέχρι σήμερα. Οι εμφανίσεις μας είναι λίγες για την ώρα. Φοβερή εμπειρία ήταν για μας το festival South of Dia 2014 όπου λάβαμε και την μεγαλύτερη ανταπόκριση από τον κόσμο.

Κάπου είχα διαβάσει ότι το ορθογραφικό Spyral αντί για Spiral έγινε κατά λάθος και το κρατήσατε. Τι παίζει με το όνομα της μπάντας και πώς βγήκε;

Το spiral of silence είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο κατά το οποίο ένα άτομο που έχει διαφορετική άποψη από αυτή της πλειοψηφίας αναγκάζεται υπό τον φόβο της απόρριψης και περιθωριοποίησης από το κοινωνικό σύνολο, να ασπαστεί την άποψη των πολλών.

Η αλλαγή του “i” σε “y” έγινε επίτηδες, γιατί συνδυάζει την ερμηνεία της θεωρίας αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος με το να μην είναι ασφαλή τα προσωπικά μας δεδομένα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι μετά από μία εξαντλητική προσπάθεια, είχαμε δώσει στον Άλεξ διορία 10 λεπτών για να το βρει αλλιώς θα ονομαζόμασταν Green Carrot.

Συμπεριλαμβάνετε σταθερά το Sober στις setlist σας και γενικά οι επιρροές των Tool είναι παραπάνω από εμφανείς, σίγουρα όμως δεν εξαντλείστε εκεί. Ποιες άλλες μπάντες θα λέγατε ότι έχουν συμβάλλει στο να διαμορφωθεί ο ήχος σας;

Είναι πιθανό να παίξουμε και άλλα κομμάτια των tool γιατί αυτή η μπάντα είναι κάτι παραπάνω από επιρροή για μας, είναι κοινός παρανομαστής. Από το πρώτο μας κομμάτι “Paradox” φαίνεται ξεκάθαρα. Άλλες κοινές επιρροές είναι οι Porcupine tree, Fates warning, Pain of salvation καθώς και μελωδικά περάσματα από κρητική και ανατολίτικη αρμονία. Πέρα απ αυτά ο καθένας έχει και δικά του ακούσματα.

Πως σχολιάζετε την κατάσταση στην εγχώρια και τοπική σκηνή;

Η τοπική μουσική σκηνή και γενικότερα στην Ελλάδα, φαίνεται να έχει ανοδική πορεία ως προς το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών να πειραματιστούν με διάφορα είδη μουσικής. Όσων αφορά το χώρο της δισκογραφίας, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Παρ’ όλες τις δυσκολίες όμως πολλές μπάντες

στο Ηράκλειο έχουν κάνει εξαιρετικές δουλειές. Πολύ σημαντικό είναι που τα τελευταία χρόνια υπάρχουν διοργανώσεις από τον μουσικό πολιτιστικό σύλλογο Βόμβο που αναδεικνύουν την τοπική σκηνή.

Περιγράψτε μας την διαδικασία που ακολουθείτε συνήθως για να γράψετε κάποιο κομμάτι

Δεν υπάρχει ένα standard μοτίβο στο τρόπο που γράφουμε ένα κομμάτι. Άλλες φορές θα χτίσουμε την κατάλληλη μουσική πάνω σε μια στιχουργική ιδέα που θα ‘ρθει πρώτη ή και το αντίθετο. Κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι ξεκινάμε με μία κεντρική ιδέα, που καμιά φορά δεν είναι μουσική, και καταλήγουμε σε ολοκληρωμένο τραγούδι. το σίγουρο είναι ότι πάντα θα δουλεύουμε με κάποια ιδέα που μας ικανοποιεί ηχητικά άσχετα αν είναι rock,stoner,doom κλπ. γιατί για μας αυτό σημαίνει progressive άποψη στη μουσική.

Πώς θα περιγράφατε τι εστί Spyral of Silence σε κάποιον που έρχεται σε live σας και δεν έχει ιδέα; Τι θα του λέγατε ότι μπορεί να περιμένει;

Να περιμένει στο τέλος του live, κλήρωση για ένα κουκλάκι South Park.

Τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για τους Spyral of Silence; Υπάρχουν κάποια σχέδια;

Προσπαθούμε να τελειώσουμε τις ηχογραφήσεις σε home studio για να ολοκληρώσουμε τον πρώτο μας δίσκο. Συμμετοχή σε κάποιο live δεν έχει προγραμματιστεί για την ώρα, νεότερα μπορείτε να μαθαίνετε στη σελίδα Spyral of Silence σε Facebook και Youtube.

Σας ευχαριστούμε για τις απαντήσεις σας, καλή συνέχεια!

Ευχαριστούμε για την φιλοξενία! Keep up the good work!

Facebook

Youtube

Universe 217 / Obzerv / Spyral of Silence @ H E R L I N 16/11/2014

Είναι κάποια live που γεννούν πολλά περισσότερα ερωτήματα από εκείνα που απαντούν. Τι νόημα έχουν οι ταμπέλες κι οι χαρακτηρισμοί στη μουσική; Που βρίσκονται τα όρια κάθε ιδιώματος και τι μπορεί να ανακατευτεί με τι; Πότε σταματούν οι επιρροές και πότε μπορεί να πει κανείς ότι ένα συγκρότημα έχει δικό του χαρακτηριστικό ήχο αντί απλά να ακούγεται σαν ένα άλλο που προϋπήρχε;

Αυτό που σίγουρα απαντήθηκε είναι ότι τόσο το Herlin όσο και ο Πολιτιστικός Σύλλογος "ΒΟΜΒΟΣ" έχουν μεγάλα σχέδια για το χειμώνα. Επιμέναμε σε προηγούμενη κριτική ότι παρά τα όποια (αναμενόμενα) προβλήματα της πρώτης προσπάθειας, θα έπρεπε συνειδητά να υποστηριχτούν οι επόμενες σχετικές πρωτοβουλίες κι όχι να εγκαταλειφθεί μια προσπάθεια με μεγάλες προοπτικές προτού αυτή προλάβει να στεριώσει. Η ανακοίνωση και πραγματοποίηση του συγκεκριμένου live ήταν κατά κάποιο τρόπο μια δικαίωση, ενώ πριν την ημερομηνία που είχε οριστεί, ανακοινώθηκε και νέο προσεχές live και μάλιστα με ακόμα πιο ακραίο, black metal ήχο.

Spyral of Silence

Τη βραδιά άνοιξαν οι Ηρακλειώτες Spyral of Silence, τους οποίους αρκετοί γνώρισαν πριν μερικούς μήνες στο South of Dia festival. Απόφοιτοι της μεγάλης των Tool σχολής ρυθμικά, συνθετικά, τεχνικά και μελωδικά, δεν κρύβουν την αγάπη τους σε κάθε κομμάτι, με φυσικό επακόλουθο τη διασκευή στο Sober, την οποία προς τιμήν τους αυτή τη φορά δεν κράτησαν για το κλείσιμο, υπονοώντας ότι μπορούν να πάνε και πέρα από αυτό. Πράγματι, οι Spyral of Silence προσθέτουν πινελιές από progressive metal, grunge, nu metal κι οτιδήποτε 90ς στο παθιασμένο μείγμα τους που δεν περνάει αδιάφορο αλλά ούτε και κουράζει όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον πιο περίπλοκο ήχο του είδους. Το κοινό τους αγκάλιασε με μια πολύ καλή ανταπόκριση, ενώ κι οι ίδιοι παρουσιάστηκαν αρκετά πιο δεμένοι ως σύνολο σε σχέση με τον Ιούλιο, αποδεικνύοντας ότι έχει έρθει επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για μια ηχογραφημένη εκδοχή της δουλειάς τους.

Setlist:
1. Skein
2. Waking up from a dream
3. Paradox
4. n.i.l.
5. Wait
6. Sober [Tool cover]
7. Can't you see

Obzerv

Τη σκηνή ανέλαβε στη συνέχεια η πιο αγνά metal μπάντα της βραδιάς, οι Ρεθυμνιώτες Obzerv. Ξεκινώντας από το κλασσικό και το groove metal, ο ήχος τους έχει έντονα στοιχεία thrash και death, ενώ ο τραγουδιστής τους συχνά προσθέτει καθαρόαιμα hardcore φωνητικά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πρόσφατα προστέθηκε στο συγκρότημα ο κιθαρίστας των Below the bottom, προς τιμήν των οποίων φορούσε και το σχετικό μπλουζάκι. Πολλή ενέργεια επί σκηνής, πάθος γι' αυτό που κάνουν, θράσος, τσαμπουκάς αλλά και ιδιαίτερα τεχνικό παίξιμο, στοιχεία που έβγαλαν μονομιάς νόημα όταν έπαιξαν κλείνοντας το Blood and Thunder. Η setlist περιλάμβανε επίσης κομμάτια από το ομώνυμο άλμπουμ τους καθώς και ένα καινούργιο τραγούδι (Desensitise) το οποίο μας παρουσίασαν, εισπράττοντας θετικότατη αντίδραση από τον κόσμο που αναγνώρισε την ειλικρίνεια και θέρμη της μπάντας γι' αυτό που κάνει.

Setlist:
1. Resolve
2. Fratricide
3. Enmity
4. Skin Me
5. Sewn Mouth
6. R For Redemption
7. Desensitise (New track)
8. You Coward
9. Better Off Extinct
10. Blood & Thunder [Mastodon cover]

Universe 217

Τι μπορεί κανείς να πει για τους Universe 217 που να μην ακούγεται κλισέ και χιλιοειπωμένο. Κάθε τους εμφάνιση υπερβαίνει κατά πολύ τα πλαίσια του όρου "συναυλία". Οι Universe 217 δημιουργούν μια κατάσταση, μια εμπειρία, ένα τρομακτικό κι υπέροχο ταξίδι ανάμεσα στην κοσμική απόγνωση και την εύθραυστη ομορφιά της ύπαρξης. Με κύριο όπλο τη συγκλονιστική φωνή της τραγουδίστριάς τους, η οποία κατέπληξε στο κλείσιμο του κομματιού "She" τραγουδώντας a capella, ξεχωρίζουν αμέσως. Ακροβατώντας με χαρακτηριστική άνεση μεταξύ εύθραυστων και πιο τσαμπουκαλεμένων φωνητικών, με ένα ελαφρύ γρέζι που θυμίζει κάτι από Janis Joplin, καταθέτει την ψυχή της σε αυτό που κάνει. Ίσως αυτή η ειλικρίνεια να είναι που συγκλονίζει κιόλας, αλλά θα αδικούσαμε τους Universe 217 αν δε βλέπαμε παραπέρα.

Οι συνθέσεις του συγκροτήματος είναι τέτοιες ώστε το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει σαν από τα ηχεία να εκπέμπεται αγνό συναίσθημα κι όχι απλώς μουσική. Κιθάρα και μπάσο δημιουργούν το καθένα με δικό του τρόπο ένα ηχητικό φόντο που συμπληρώνουν με ιδανικό τρόπο τα ντραμς, η χρήση των οποίων είναι απλή (αλλά σε καμία περίπτωση απλοϊκή) και συχνά ελάχιστα πιο αργή από το αναμενόμενο, δημιουργώντας μια αίσθηση στιγμιαίας ζαλάδας κι απώλειας της ισορροπίας στο χείλος ενός κοσμικού γκρεμού. Τελευταίο κομμάτι στο παζλ, βοηθώντας κι όχι αποσπώντας, το βίντεο που έπαιζε σε επανάληψη από τον προτζέκτορα, μια καλλιτεχνική συρραφή πλάνων φτιαγμένη με περισσή μαεστρία αντί απλώς κάτι περίεργο για να φαίνεται στο φόντο.

Ίσως η πιο χαρακτηριστική εικόνα της συναυλίας να ήταν αυτή του κοινού, ανθρώπων που άκουγαν το πειραματικό doom metal των Universe 217, μακριά από καμπάνες, ψαλμωδίες και θεατρινισμούς που συνηθίζονται στο είδος, οι οποίοι σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια ήταν μαρμαρωμένοι, με ανοιχτό στόμα και μόνιμη ανατριχίλα. Ακόμα και μετά το τέλος, δεν ήταν λίγοι αυτοί που αναρωτιώνταν τι ακριβώς είχε συμβεί, που δυσκολεύονταν να συλλάβουν αυτό που μόλις είχαν ζήσει. Η αντίδραση του συγκροτήματος, μάθημα ήθους και συμπεριφοράς, ήταν να επιστρέψει στον πάγκο του merchandise, να μιλούν οι ίδιοι με τον κόσμο και να ρωτούν με πραγματικό ενδιαφέρον εάν πέρασε καλά. Όσοι τους έζησαν περισσότερο, είχαν να λένε τα καλύτερα: ήρθαν πρώτοι, βοήθησαν σε όλα, παρέμειναν στον πάγκο του merchandise ακούγοντας και χειροκροτώντας όλα τα συγκροτήματα που προηγήθηκαν. Χωρίς αλλαζονείες κι υπερβολές, απλοί κι εργατικοί (αρκεί να ρίξει κανεις μια ματιά πόσες συναυλίες σε πόσα μέρη έχουν προγραμματίσει στα πλαίσια της τωρινής τους περιοδείας, η οποία γίνεται για την προβολή όχι ενός άλμπουμ, αλλά του νέου τους ΕΡ, "Ease") ήταν οι απόλυτοι θριαμβευτές της βραδιάς, μιας εμπειρίας που δύσκολα περιγράφεται με λόγια σε όποιον δεν ήταν εκεί και ακόμα πιο δύσκολα θα ξεχαστεί από όσους την έζησαν.

Playlist:
1. Harm
2. Stay
3. Rest here
4. She
5. Electrified
6. Never
7. Mouth
8. Towards the sun
9. Unfulfilled
10. Ease
11. Nothing

Συνέντευξη Obzerv

Τους απολαύσαμε πριν μερικές μέρες μαζί με τους Universe 217 και τους Spyral of Silence, κάποιοι τους είχαν ξανακούσει στο φετινό Underworld Rises ή και παλιότερα, το Heraklion Hard & Heavy τους ρώτησε και σας παρουσιάζει τις απαντήσεις τους στην πρώτη συνέντευξη που δημοσιεύει. 

Πείτε μας μερικά πράγματα για το παρελθόν των Obzerv

Γεια χαρά! Οι Obzerv δημιουργήθηκαν στο Ρέθυμνο στα τέλη του 2011. Οι περισσότεροι γνωριζόμασταν μεταξύ μας από πολύ μικρή ηλικία και όλοι ασχολούμασταν με τη μουσική σε κάποιο βαθμό, οπότε υποθέτουμε ότι ήταν θέμα χρόνου να δημιουργήσουμε μία μπάντα κάποια στιγμή. Η σημαντικότερη αλλαγή του line up έγινε πριν μερικούς μήνες όπου ο Βάιος (ο πρώτος μας κιθαρίστας) αποφάσισε να αποχωρήσει λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και τη θέση του πήρε ο Τάσος Σταματάκης των Below The Bottom. Το live στο Ηράκλειο με Universe217 και Spyral Of Silence ήταν το πρώτο του μαζί μας, ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας και είμαστε πολύ χαρούμενοι που τον έχουμε μαζί μας. Όσον αφορά κάποιες κυκλοφορίες μας, το 2012 βγάλαμε ένα αυτοχρηματοδοτούμενο promo 3 κομματιών, ενώ το Μάρτη του 2014 κυκλοφορήσαμε το ντεμπούτο μας με την Trailblazer Records. Από σημαντικές εμφανίσεις, ήταν σίγουρα η πρώτη μας ever που «ανοίξαμε» για Septicflesh αλλά και αυτή στο Chania Rock Fest 2012 με Grave Digger.

Πώς και επιλέξατε το συγκεκριμένο όνομα για τη μπάντα; Έχει κάποιο νόημα για εσάς ή είναι κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε; 

Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept πίσω από το όνομα της μπάντας. Ήταν μια ιδέα του Νίκου, μία λέξη που σε μας τουλάχιστον ταιριάζει με το μουσικό ύφος της μπάντας. Observe = παρατηρώ, γραμμένο όμως όπως ακούγεται... Obzerv.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας; Ποιες είναι οι επιρροές σας και πώς νομίζετε ότι βγαίνουν σ’ αυτήν;

Μία ερώτηση που ανέκαθεν μας προβλημάτιζε! Ακούγοντας το δίσκο μας κάποιος, θα παρατηρήσει (observe) ότι υπάρχουν ψήγματα από περισσότερα από ένα παρακλάδια του metal και αυτό γιατί είμαστε 5 διαφορετικοί τύποι με κάπως διαφορετικά μουσικά background. Οπότε για να μη το κουράζουμε και πολύ, λέμε απλά.. Metal?!?

Πως σχολιάζετε την κατάσταση στην εγχώρια και τοπική σκηνή; 

Μπορεί η Ελλάδα να έχει ένα σωρό προβλήματα, αλλά σίγουρα δεν πάσχει από έλλειψη καλλιτεχνικής ποιότητας (τουλάχιστον στο πιο heavy ήχο με τον οποίο ασχολούμαστε). Και σχετικά με τη κρητική σκηνή, αυτή έχει ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζοντας ποιοτικότατες δουλειές σε διάφορα είδη μουσικής.

Περιγράψτε μας την διαδικασία που ακολουθείτε συνήθως για να γράψετε κάποιο κομμάτι

Συνήθως αυτοί που φέρνουν τα riffs και τις βάσεις των κομματιών είναι ο Γιάννης και ο Νίκος. Στη συνέχεια τα δουλεύουμε όλοι μαζί και μέσα από τη συλλογική συνεισφορά όλων καταλήγουμε σε ένα Obzerv κομμάτι.

Πώς θα περιγράφατε τι εστί Obzerv σε κάποιον που έρχεται σε live σας και δεν έχει ιδέα; Τι θα του λέγατε ότι μπορεί να περιμένει; 

Ωραία ερώτηση! Ενώ είμαστε πολύ σοβαροί, αυστηροί και committed σε αυτό που κάνουμε, δε το «έχουμε» και πολύ με τα «πρέπει», αν θες, που υπάρχουν στο metal ενίοτε. Οπότε σε ένα live μας, υπάρχει αυτό το «good times» συναίσθημα, πολύ headbanging, πολύς ιδρώτας και φυσικά πολλά χαμόγελα! Οπότε για το 2ο σκέλος της ερώτησης σου, θα λέγαμε σε κάποιον αυτό: Good Friendly Violent Fun! Κάτι ξέρανε οι Exodus!

Τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για τους Obzerv; Υπάρχουν κάποια σχέδια;

Γράφουμε μουσική για το 2ο δίσκο ενώ κυνηγάμε για όσα live μπορούμε να κάνουμε.

Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια

Σε ευχαριστούμε για το support! Cheers!

Facebook

Twitter

Reverbnation

Soundcloud

Doomocracy / Sorrow's Path 11/10/2014 @ Αστόρια

Είναι πάντοτε αισιόδοξο να διαπιστώνεις ότι ο σκληρός ήχος όχι μόνο επιβιώνει αλλά δυναμώνει κιόλας σε αυτή την πόλη. Με περίσσεια τόλμη, οι Doomocracy επέλεξαν να παρουσιάσουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους "The end is written" στον χώρο του κινηματογράφου Αστόρια και η ανταπόκριση του κοινού τους δικαίωσε. Μπορεί να υπήρξαν κάποιες γκρίνιες για την ύπαρξη των καθισμάτων ή το κάπνισμα, αλλά αυτό που είδαμε επί σκηνής δεν άφησε κανένα περιθώριο διαμαρτυρίας.

Sorrows Path

Τη βραδιά άνοιξαν οι βετεράνοι Sorrows Path από την Αθήνα και τους αξίζουν συγχαρητήρια που με 20+ χρόνια παρουσίας, δέχτηκαν να ταξιδέψουν και να παίξουν support σε μια συναυλία χωρίς εισιτήριο για ένα συγκρότημα που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ. Ο ήχος τους -χωρίς να γνωρίζω ιδιαίτερα τον τομέα- κινείται σε epic/doom μονοπάτια με κατά βάση επιρροές από κλασσικά αμερικάνικα συγκροτήματα όπως οι Solitude Aeturnus, Savatage και Crimson Glory. Οπωσδήποτε υπήρξε μια αμηχανία τόσο από το συγκρότημα όσο κι από το κοινό, καθώς λόγω της διαρρύθμισης του χώρου, δεν υπήρχαν πολλοί όρθιοι και κοντά στη σκηνή, σαν σωστοί όμως επαγγελματίες, οι Sorrows Path δεν άφησαν να επηρεάσει την απόδοσή τους και έπαιξαν με κέφι και ειλικρίνεια που όλοι οι παρευρισκόμενοι εισέπραξαν, τιμώντας τους με πολλά χειροκροτήματα.

Setlist
1. Darkness
2. The Venus and the Moon
3. All love Is Lost
4. Brother of Life
5. Queen of Doom
6. A Dance with the Dead
7. Dirty Game
8. Epoasis
9. Empty Eyes and Blackened Hearts
10.Black Mass [Warlord cover]

Doomocracy

Για όσους δεν το έπιασαν από το όνομα, το συγκρότημα φρόντισε να ξεκαθαρίσει το ύφος του πριν ακουστεί καν η πρώτη νότα

Οικοδεσπότες της βραδιάς, οι Doomocracy ευχαρίστησαν ξανά και ξανά όσους τους τίμησαν, ανταποδίδοντας με μια άρτια παρουσία επί σκηνής. Συνεπείς, καλοδουλεμένοι ως μπάντα και σε συνέχεια της εξαιρετικής τους καλοκαιρινής παρουσίας και στο Underworld Rises Festival, απέδειξαν ότι έχουν πολύ μέλλον μπροστά τους και μπορούν να κατακτήσουν πολλά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το πρώτο τους άλμπουμ έχει ήδη λάβει διθυραμβικές κριτικές από τη διεθνή μουσική αρθρογραφία. Δυστυχώς, οι διοργανωτές τους ανάγκασαν να ολοκληρώσουν λίγο νωρίτερα απ' ότι θα ήθελαν, αυτό όμως δεν πτόησε ούτε τους Doomocracy ούτε τον κόσμο και η συναυλία ολοκληρώθηκε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Setlist
1. Sadness and Hesitation
2. The Celephais Curse
3. Emissary of Vengeance
4.Anubis [Tad Morose cover]
5. Hanging puppet
6. Sins
7. Dark reflections [Candlemass cover]
8. The end is written
9. Faceless
10. Doormacht

Vibravoid / Cosmic Plunge / Spiralmaze @ H E R L I N, 10/10/2014

Εδώ και χρόνια παραμένει αναπάντητο ένα σημαντικό, για το μουσικόφιλο κοινό του Ηρακλείου, ερώτημα: Τι γίνεται με τις συναυλίες το χειμώνα, ειδικά δεδομένης της ζωντανής και δραστήριας τοπικής μουσικής σκηνής. Το θέμα βέβαια διαχρονικά υπήρξε ο χώρος. Μερικά μαγαζιά απεδείχθησαν προβληματικά, είτε λόγω διαρρύθμισης, είτε λόγω διαχείρισης, είτε λόγω ζητημάτων καπνίσματος σε εσωτερικό χώρο. Άλλα έκαναν φιλότιμες προσπάθειες, αλλά είναι εξ' ορισμού μικρά για κάτι περισσότερο από μία ή δύο τοπικές μπάντες το ίδιο βράδυ, ενώ διάφορα άλλα παραείναι μεγάλα για να διατηρηθούν εάν δεν καλέσουν μεγάλα ονόματα από την υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό. Έτσι, όταν ανακοινώθηκαν οι συναυλίες των Wedding Singers την 3/10 και το τριπλό live που ετοίμαζε ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Βόμβος", με τη συμμετοχή μάλιστα των Γερμανών Vibravoid, αναθαρρήσαμε. Ας μην αστειευόμαστε, πρόκειται για ένα στοίχημα τόσο για το Herlin ως νέο κατάστημα όσο και για τον Βόμβο που για άλλη μια φορά αποφάσισε να τολμήσει ένα ακόμα πιο γενναίο εγχείρημα σε σύγκριση με οτιδήποτε άλλο ως τώρα.

Spiralmaze

Ηλεκτρονικοί ρυθμοί από τις καλύτερες στιγμές των Prodigy; Τους έχουν. Riffs και κρουστά Reggae; Τα έχουν. Ανατολίτικες μελωδίες και φωνητικά; Κι αυτά τα ακούσαμε. Ηχητικά τοπία στο στυλ των Ozric Tentacles και του Joe Satriani; Μέσα. Ο λόγος φυσικά για τους Χανιώτες Spiralmaze που ευθύς εξαρχής εντυπωσίασαν κι έβαλαν δυσθεώρητα ψηλά τον πήχη. Με πολύ καλές συνθέσεις από το άλμπουμ τους Back to the center, κινήθηκαν υπέροχα ανάμεσα στις επιρροές και τα στοιχεία της μουσικής τους, παρουσιάζοντας ποικιλία και ξεκινώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη βραδιά.

Setlist
1. Back to the center
2. Hwang Ho
3. Remipede
4. Myriad small creatures
5. The longest day
6. Multiverse

Cosmic Plunge

Τη σκηνή ανέλαβαν οι ντόπιοι Cosmic Plunge για μια στροφή στον πιο βαρύ, Sabbath-ικό ήχο. Ορισμένοι στο κοινό απόρησαν με την αλλαγή, δεδομένου του ύφους των συγκροτημάτων πριν και μετά, άλλοι εκτίμησαν την ποικιλία ή τον δυνατότερο ήχο που έφεραν οι Cosmic Plunge στο μείγμα της βραδιάς. Τα γούστα ποικίλουν, η ουσία όμως είναι πως η μπάντα έκανε μια τίμια και στιβαρή παρουσία, αποδεικνύοντας ότι παραμένουν συνεπείς σε αυτό που κάνουν, γι'αυτό και καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό.

Setlist

1. Wanderers On The Face Of The Earth
2. Doctrine
3. A Tribe Full Of Fear
4. The Curse (Lava Song)
5. Dead Man's
6. Love Stands Beneath The Hurricane

Vibravoid

Headliners της βραδιάς, οι Γερμανοί Vibravoid ανέβηκαν στη σκηνή αλλά προς έκπληξη όσων δεν γνώριζαν τον ήχο τους, δεν έπαιξαν τυπική ψυχεδελική μουσική στο ύφος συγκροτημάτων όπως οι The Machine ή οι Samsara Blues Experiment, αλλά το δικό τους μοναδικό μείγμα από 60ς και distorted σύγχρονη Βρετανική ποπ, ανατολίτικα περάσματα, στοιχεία πανκ και krautrock. Καλά όλα αυτά, το θέμα είναι πώς τα συνδυάζεις. Δε μπορώ να πω ότι το έκαναν ιδανικά, παρ' ότι ακούγονται πολύ καλύτερα ως αποτέλεσμα στις ηχογραφήσεις τους. Ίσως υπήρχε κάποιο θέμα με τον ήχο, ίσως κι οι ίδιοι να είχαν κάποιο πρόβλημα, καθώς φάνηκαν κάπως ενοχλημένοι και αποστασιοποιημένοι από το κοινό, με αποκορύφωμα την έξοδό τους που άφησε το κοινό τόσο απορημένο ώστε δεν ακούστηκε καν χειροκρότημα από το ξάφνιασμα.

Στο δια ταύτα, τελικά τα στοιχήματα κερδήθηκαν ή όχι; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι, σε κάθε επίπεδο. Ως χώρος, το Herlin έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ξανά αντίστοιχες συναυλίες τη χειμερινή περίοδο και να γίνει μια όαση σε έναν χώρο με μεγάλη ξηρασία. Όσο για την πρωτοβουλία καθεαυτή, μπορεί να μην πήγαν όλα κατ' ευχήν επί σκηνής, σημασία όμως έχει ότι η συναυλία έλαβε όντως χώρα και είχε μεγάλη ανταπόκριση από κόσμο που ήρθε. Ας μην απαιτούμε τελειότητα από την πρώτη προσπάθεια. Αντιθέτως, οποιοσδήποτε θέλει να ελπίζει ότι θα ξαναδεί συναυλίες αντίστοιχου -και γιατί όχι, μεγαλύτερου- βεληνεκούς στο Ηράκλειο, ιδίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καλά θα κάνει να στηρίξει και τις επόμενες παρόμοιες προσπάθειες, γιατί από την προσέλευση της Παρασκευής, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν.

South of Dia: Reprisal / Fragile Fate / Spyral of Silence / Below the Bottom / Menace / Timeriver

Το φεστιβάλ South of Dia δεν το είχαμε ξανακούσει, έφερε όμως την υπογραφή του Μουσικού Πολιτιστικού Συλλόγου "ΒΟΜΒΟΣ" κι αυτό πλέον έχει εξελιχθεί σε εγγύηση για τον κάθε οπαδό του σκληρού ήχου στο Ηράκλειο.

Σε αντίθεση με τις καθιερωμένες φεστιβαλικές συναντήσεις του συλλόγου, αυτή ήταν μάλλον μια νέα προσπάθεια ανάμεσα στο πιο αμιγώς μεταλλικό Underworld Rises και το πιο στονερ Down Tuned Daze αλλά και ένα φεστιβάλ που γεφυρώνει το μεγάλο χρονικό κενό ανάμεσα στα άλλα δύο. Και μόνη η προσπάθεια αυτή καταδεικνύει τόσο μια ομάδα ανθρώπων με διάθεση για ανάλογες πρωτοβουλίες αλλά και την ύπαρξη μιας κρίσιμης μάζας κοινού και συγκροτημάτων που διψούν για κινήσεις σαν αυτήν. Στο γνώριμο λοιπόν χώρο της Πύλης Βηθλεέμ και παρά τον "ανταγωνισμό" από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, συγκεντρώθηκε αρκετός κόσμος για να ακούσει τον διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό των έξι συγκροτημάτων και μάλιστα όλα με έδρα το Ηράκλειο. Εάν το lineup ήταν σκόπιμα έτσι, δίδεται μια άλλη διάσταση στον τίτλο του φεστιβάλ ως καθαρά παρουσίαση συγκροτημάτων της πόλης.

Reprisal

Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Reprisal, με ένα δυνατό neo-thrash ήχο εμπλουτισμένο από τα πιο hardcore φωνητικά του τραγουδιστή τους. Παρά τη διάθεση και τις φιλότιμες προσπάθειές τους να ξεσηκώσουν τον κόσμο, τα πράγματα ήταν ακόμα σχετικά κρύα στο κοινό, ωστόσο δεν έλειψε και πλήρως η ανταπόκριση. Μουσικά, το συγκρότημα στηρίζεται σε στιβαρά, ρυθμικά riff και τη δυνατή φωνή του τραγουδιστή του, ωστόσο ήταν εμφανής η ανάγκη για περισσότερη δουλειά προκειμένου να δέσουν ως συγκρότημα, καθώς σε μερικά σημεία είχαν ζητήματα συντονισμού. Οι Reprisal δεν πτοήθηκαν ούτε από αυτό ούτε από την αντίδραση του κόσμου αλλά ούτε κι από ορισμένα θεματάκια στον ήχο που αναπόφευκτα αντιμετωπίζει πάντα το συγκρότημα που ανεβαίνει πρώτο στη σκηνή, έπαιξαν για μισή περίπου ώρα με πολλή όρεξη και κέφι γι' αυτό που κάνουν.

Setlist
1. Victimized
2. Bury your Dead [The Haunted cover]
3. Neverending Lies
4. Turn to Ash [Dew-Scented cover]
5. Condemnation
6. War of Cultures [Cataract cover]
7.Hollow Point
8.Ruin [Lamb of God cover]

Fragile Fate

Στη συνέχεια ανέλαβαν οι Fragile Fate, ένα συγκρότημα με αρκετά χαμηλό μέσο όρο ηλικίας αλλά πολύ αξιόλογη απόδοση σε αυτό που παρουσίασαν. Ενώ στο ξεκίνημα τους αδίκησε λίγο ο ήχος, τα όποια προβλήματα διορθώθηκαν στη συνέχεια και οι Fragile Fate μας ταξίδεψαν ανάμεσα σε μελωδικά περάσματα και πιο δυνατά σημεία. Ο ήχος τους κινείται μάλλον προς progressive μονοπάτια, γεγονός που φαίνεται από τις επιλογές των διασκευών τους, τόσο με κάποιες πιο κλασσικές (Porcupine Tree, Dream Theater) όσο και σε κάποιες πιο σύγχρονες (Gojira). Μεταξύ πάντως των δύο άκρων, φάνηκαν να τους ταιριάζουν περισσότερο τα πιο heavy κομμάτια παρά τα μελωδικά, δεδομένης ιδίως της φωνής του τραγουδιστή τους.

Setlist
1. In the absence of a dream
2. Fear of a blank planet [Porcupine Tree cover]
3. Forsaken [Dream Theater cover]
4. L' enfant Sauvage [Gojira cover]
5. Amnesia
6. Enter the shadow realm

Spyral of Silence

Καθώς έπεφτε ο ήλιος, ήρθε η σειρά των Spyral of Silence κι από τις πρώτες νότες έγινε αντιληπτό ότι επρόκειτο για ένα συγκρότημα που θα ανέβαζε τον πήχυ ως προς τον επαγγελματισμό και τη συνολική ποιότητα αυτού που θα έπαιζε. Παρότι μπήκαν με ένα αρκετά neo-rock κομμάτι που θύμιζε κάτι από Buckcherry, η συνέχεια ήταν ένα εξαιρετικό heavy prog μείγμα από μπόλικους Tool, περισσότερους Tool, λίγο groove από Rage against the machine σε ορισμένα σημεία και κατά καιρούς μελωδικά περάσματα τύπου Savatage ή κοφτά riff στο στυλ των Corrosion of Conformity. Οι Spyral of Silence ήταν δεμένοι και ξεσήκωσαν το κοινό, ιδίως στο φινάλε με την (αναμενόμενη) διασκευή σε Tool και το Sober που έκανε τους παρόντες να φωνάζουν για encore κι άλλο ένα τραγούδι.

Setlist
1. Skein

2. Waking up from a dream

3. Paradox

4. N.i.l.

5. Wait

6. Can't you see

7. Sober [Tool cover]

Below the Bottom

Σειρά είχε ο ηχητικός οδοστρωτήρας των Below the Bottom, οι οποίοι παίζουν hardcore. Για την ακρίβεια, ο ήχος τους είναι κοντά στο σύγχρονο ορισμό του hardcore, ενίοτε περνώντας και σε death σημεία (άλλωστε μάλλον το όνομα του συγκροτήματος προήλθε από το ομώνυμο τραγούδι των Hatebreed) παρά στον παλιό, κλασσικό hardcore ήχο συγκροτημάτων όπως οι Madball ή οι Sick of it all. Το συγκρότημα φάνηκε πολύ δουλεμένο και δε σταμάτησε στιγμή την επίθεσή των στιβαρών riff του και των πολύ καλών φωνητικών του, παρά μόνο για να ευχαριστήσει τους διοργανωτές και το κοινό. Επίσης, οι Below the Bottom ήταν οι μόνοι που είχαν φέρει merchandise, εμφανώς τουλάχιστον. Έχοντας ακούσει τα κομμάτια τους ηχογραφημένα από το YouTube, για κάποιο λόγο υπήρχε η αίσθηση ότι κάτι έλειπε από το live τους. Οπωσδήποτε υπήρχε η επιθετικότητα και το νεύρο, για κάποιο πάντως λόγο ενώ εκτελεστικά ήταν άψογοι, το αποτέλεσμα ακουγόταν αρκετά θορυβώδες και τα κομμάτια κάπως ίδια μεταξύ τους, χωρίς κατ' ανάγκη όμως αυτό να επηρεάζει τη διάθεση του κόσμου ή την ποιότητα του συγκροτήματος. Δεδομένης της ποιότητάς τους και της ξηρασίας στο συγκεκριμένο είδος, τουλάχιστον τοπικά, αναμένονται εναγωνίως τα επόμενα βήματά τους.

Setlist
1. Face reality
2. You cannot stand among us
3. Inevitable demise
4. Political misdirection
5. Untitled1
6. Untitled2
7. Pure heart and mind
8. City without sound
9. Constraint
10. Not the right place for me
11. Untitled3

Menace

Γνήσιοι εκπρόσωποι του παραδοσιακού thrash, οι Menace έπαιξαν με αμεσότητα, ταχύτητα και κέφι. Εμφανώς επηρεασμένοι από τους Big 4 του είδους, ιδίως τους Slayer, κατάφεραν να ικανοποιήσουν όσους τους είχαν ξαναδεί ζωντανά και να ξεσηκώσουν αυτούς που ζούσαν την εμπειρία για πρώτη φορά. Μιας κι αναφέρθηκαν οι Slayer, ήταν παραπάνω από εμφανές ότι ο τραγουδιστής (και κιθαρίστας) των Menace έχει προβάρει εκατομμύρια φορές την κραυγή από το ξεκίνημα του Angel of Death προκειμένου να φτάσει στα επίπεδα έντασης και sustain που επέδειξε, προς τιμή του μάλιστα δεν λυπήθηκε να χρησιμοποιήσει αντίστοιχα φωνητικά σε αρκετά κομμάτια. Το αποτέλεσμα συνολικά ήταν υψηλού επιπέδου, αποδεικνύοντας γιατί οι Menace επελέγησαν (μαζί με τους Biotoxic Warfare) για να ανοίξουν τη συναυλία των Enforcer στο Ρέθυμνο πριν λίγο καιρό.

Setlist
1. Social Control
2. Full throttle
3. Fatal Trust
4. Mentally ill
5. Blacklist
6. Without Morality
7. Confessor

Timeriver

Τη βραδιά έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο οι Timeriver, τους οποίους και προσωπικά περίμενα να δω μετά την ευκαιρία που έχασα όταν άνοιξαν τη συναυλία του Paul DiAnno και των Sorrowful Angels. Πιάνοντας το classic και prog κουβάρι από εκεί που το άφησαν νωρίτερα οι Fragile Fate και Spyral of Silence, παρουσίασαν παλιές και νέες συνθέσεις τους μπλεγμένες με προσεκτικά επιλεγμένες διασκευές, πατώντας πάνω στις ικανότητες των μελών του συγκροτήματος αλλά και στην εξαιρετική χημεία που πετυχαίνουν μεταξύ τους. Ακόμη και με ορισμένες ενστάσεις ως προς τη φωνή του τραγουδιστή τους, η οποία είχε λίγο παραπάνω γρέζι απ' ότι χρειαζόταν τα ψηλά καθαρά φωνητικά σε ορισμένα κομμάτια, μετά την ανατριχιαστική εκτέλεση του Lost Reflection κανείς δε μπορεί να τους προσάψει το παραμικρό.

Setlist
1. Lifetime
2. Faces
3. Linoleum [Pain of Salvation cover]
4. The other me
5. Feeding the beast
6. Tonight he grins again [Savatage cover]
7. Merry go round
8. Lost Reflection [Crimson Glory cover]
9. End of my path

Όπως αναφέρθηκε και στην εισαγωγή, το φεστιβάλ στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία, αποδεικνύοντας τόσο το επίπεδο που έχει κατακτήσει ο σύλλογος όσο και το γεγονός ότι υπάρχουν συγκροτήματα και κοινό που αναζητούν τέτοιες πρωτοβουλίες και ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό. Τόσο ενθουσιασμό, που παρά την διάρκεια και την ένταση του φεστιβάλ, η γιορτή συνεχίστηκε στο after-festival party του συλλόγου στο Beer o'clock.